- Σηκουάνας
- (Seine). Ποταμός της βορειοκεντρικής Γαλλίας, που εκβάλλει στο Στενό της Μάγχης (Κόλπος του Σηκουάνα) με ένα μακρύ, πλωτό ποταμόκολπο που ευνόησε την ίδρυση σημαντικών θαλάσσιων και ποτάμιων λιμανιών, όπως της Χάβρης, της Ρουέν και του Παρισιού.
Έχει μήκος 776 χλμ., από τα οποία πάνω από 550 είναι πλωτά και συγκέντρωνα τα νερά μιας λεκάνης απορροής 78 600 τ. χλμ., ενώ ταυτόχρονα περιλαμβάνει την Ιλ ντε Φρανς και την Καμπανία, αντιστοιχώντας έτσι στη λεκάνη των Παρισίων.
Πηγάζει από το υψίπεδο Λανγκρ και κατέρχεται στη Μάγχη με ρου διευθυνόμενο κυρίως προς ΒΔ, περνώντας από τις πόλεις Τρουά, Με-λέν, Παρίσι και Ρουέν και ξεπερνώντας, στο νοτιοανατολικό τμήμα, τις αμφιθεατρικές αναβαθμίδες που περιβάλλουν τη λεκάνη του βαθύπεδου των Παρισίων. Δέχεται από αριστερά τα νερά του Υόν (291 χλμ.) που πηγάζει από τα Όρη Μορβάν, του Λουάνγκ, του Εσόν, του Eρ, που περνά από τη Σαρτρ, και του Ριλ, και από δεξιά τα νερά του Ουρς, του Ωμπ (224 χλμ.), που πηγάζει κι αυτός από το υψίπεδο Λανγκρ, του Μάρνη (520 χλμ.), που πηγάζει απ’ το ίδιο υψίπεδο και συμβάλλει σ’ αυτόν στο Παρίσι αφού σχηματίσει ένα εκτεταμένο τόξο και αφού περάσει από τη Σαλόν - συρ - Μαρν, και του Ουάζ (305 χλμ.), που χύνεται σ’ αυτόν από το νότιο Βέλγιο συγκεντρώνοντας και τα νερά του Σερ και του Αιν.
Ο Σ. έχει μεγάλη οικονομική σημασία προπάντων ως πλωτή οδός, χάρη στην ελάχιστη κλίση του ρου του, στην κανονική υδρική τροφοδοσία του και στην πλοϊμότητα μεγάλου μέρους των παραποτάμων του. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζει ως υδάτινη αρτηρία υπογραμμίζεται ιδιαίτερα από το γεγονός ότι ο ποταμός συνδέθηκε με άλλους ποταμούς και άλλες λεκάνες απορροής, όπως ο Λουάρ (Λείγηρ), ο Ροδα-νός, ο Ρήνος, ο Μάας και ο Σκάλδης, μέσω πλωτών διώρυγων, που επέκτειναν ευρύτατα την οικονομική σημασία του.
Ο ποταμός Σηκουάνας (φωτ. ΑΠΕ).
Dictionary of Greek. 2013.